EKOmuzeum Ziemi Przecławskiej

19 lipca 2006 roku wpisane na Listę Produktów Tradycyjnych

 

Charakterystyka:
Wygląd kulisty, puszysty, okrągłe, na przekroju okrągłe. Wielkość - średnica szklanki 5-6 cm. Barwa kremowa, konsystencja lepka, puszysta, smak i zapach słodki.

 

Górki jest to wieś położona w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, w zachodniej części gminy Borowa.

W Górkach w każdym gospodarstwie od dawna chowano przynajmniej jedną krowę. Zazwyczaj było ich więcej ze względu na to, że rodziny były wielodzietne, a żeby wykarmić rodzinę potrzebna była większa ilość mleka, masła, śmietany i sera. Jadano dużo tłuszczu, którego nadmiar wykorzystywano do pieczenia. Na polach otaczających wieś uprawiano zboża, które mielono w przydomowych żarnach lub w młynie znajdującym się we wsi, który funkcjonuje do tej pory. Pszenicę uprawiano na glebach cięższych, zaś żyto na glebach lekkich piaszczystych. Kiedyś we wsi było również bardzo wiele wiatraków, które mieliły zboża, jednak w czasie wojny uległy one zniszczeniu.

W każdej zagrodzie przydomowej hodowano różnego rodzaju drób, a jaja wykorzystywane były w codziennym żywieniu jako źródło pełnowartościowego białka, witamin A, D, E oraz grupy B, a także dobrze przyswajalnego przez organizm ludzki żelaza.

4 maja 2007 wpisana roku na Listę Produktów Tradycyjnych

 

Charakterystyka:
Gęsta zupa o kwaśnym smaku, wykonana z kilku produktów składowych. Poszczególne składniki są rozdrobnione, ale widoczne.

 

Miasto i gmina Kolbuszowa położone są w północnej części województwa podkarpackiego. Kolbuszowa leży nad rzeczką Nil, na skrzyżowaniu szlaków komunikacyjnych.

Trudno znaleźć wzmiankę w literaturze, czy innych źródłach pisanych o kapuście ziemniaczanej, bo jest to danie typowe wyłącznie dla terenów Kolbuszowej, a w szczególności Kolbuszowej Górnej, Niwisk i Kupna. Początki przyrządzania potrawy datuje się na XIX wiek, kiedy to ziemniaki „zeszły z pańskich stołów” i stały się podstawą kuchni chłopskiej. Uprawa ziemniaków była prosta, gdyż nie mają one szczególnych wymagań glebowych. Piaszczysta gleba ziemi kolbuszowskiej nadawała się więc do ich uprawy. Ziemianki wykorzystano do przygotowania dania prostego i jednocześnie bogatego w wartości odżywcze ze względu na dodatek fasoli i tłuszczu. Przyrządzano ją najczęściej w piątek po czwartkowym pieczeniu chleba. Usiekane ziemniaki zalewano gorąca wodą, wstawiano do ciepłego jeszcze pieca chlebowego, aby zakisły. Następnego dnia gotowano je w żeliwnym garnku, a w trakcie gotowania dodawano osobno ugotowaną fasolę. Pod koniec gotowania maszczono je łojem, słoniną ze skwarkami i cebulą. Każda gospodyni miała i ma swój sposób przygotowania i podawania tej potrawy.

19 lipca 2006 roku wpisana na Listę Produktów Tradycyjnych

 

Charakterystyka:
Barwa potrawy beżowa, potrawa jest dość luźna, smak kwaśny, zapach kiszonej kapusty.

 

Górki jest to wieś położona w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, w zachodniej części gminy Borowa. Jest to typowy obszar rolniczy.

Kiedyś w Górkach na polach uprawnych sadziło się bardzo dużo kapusty, było to drugie warzywo po ziemniakach najczęściej wykorzystywane w kuchni, ze względu na łatwość przechowywania w kopcach, piwnicach i możliwość konserwowania poprzez kiszenie. Kapustę kiszono z dodatkiem marchwi i kminku, a w niektórych domach dodawano również jabłko i cebulę. Jabłka po ukiszeniu spożywano jako przysmak, a kapustę wykorzystywano do przygotowywania surówek lub do gotowania.